R.I.P Snuffie

Waar ik eerst nog een voorstelfilmpje maakte is hier alweer een afscheidsbericht. Snuffie heeft helaas niet lang mogen leven en zou volgende week een jaar bij ons zijn. Hij is wel een jaar oud geworden. Ik wil graag in dit bericht even stilstaan bij Snuffie en wat er is gebeurt. 

Een hartverscheurend verhaal, al zeg ik het zelf. 

Snuffie was ontsnapt uit zijn ren (waar een net overheen zat). Hij liep zorgeloos door de tuin te hupsen en wat gras te eten. Tot het gevaar op de loer lag. De kat van de buren had het gemunt op het konijn. En daar begon de ellende. Gelukkig was mijn kat Neeltje er snel bij en sprong tussen Snuffie en de kat van de buren in. Neeltje heeft de kat weggejaagd en Snuffie liep terug zijn hok in. Het wondje op zijn neusje was weer open gegaan helaas. Verder was er niet veel aan hem te zien. Wat schrikkerig maar dat leek me normaal.

De volgende ochtend werd ik wakker gemaakt door mijn moeder 'Elyse, ik heb slecht nieuws. Snuffie is dood.'

Huilen en huilen.
Ik liep naar buiten en daar lag hij dan in een reismand op tafel. Ik kon niets raars aan hem zien. Wat nu? De dierenarts gebeld. Precies een jaar geleden is Droppie daar ook achter gelaten en daar waren we tevreden over. We hebben Snuffie daarheen gebracht en ze ontvingen ons heel netjes. We hebben een visitekaartje gekregen met een konijnenopvang voor Nijntje en voor Snuffie is geregeld dat hij naar een crematorium gaat. Daar word hij gecremeerd en krijg ik een kaartje thuisgestuurd. Hij word uitgestrooid over zee.

Een korte samenvatting van zijn leventje. Ik mis je!

(Died: 01-06-2013)